op Gepost in de categorie Column

Kunst als wake up call

Het was een magische avond de 2de juli. Alleen al de naam: Geverderde Vrienden, de vogels. Daar zijn er nog al wat van op Landgoed Zonheuvel. En ze lieten zich vanuit het bos met hun vrije improvisaties horen tijdens de composities die klonken.

We waren buiten gewoon vereerd dat Jacob Ter Veldhuis speciaal voor Zonheuvel Zomernachten en voor Edwin Blankestijn, een stuk heeft gecomponeerd met als titel Farewell Feathered Friends 2. Een stuk voor viool en audiotracks van vogels die met uitsterven bedreigd worden. En een stuk dat op 2 juli zijn wereldpremière beleefde.

Farewell feathered friends is ook een dramatische titel. Vaarwel, heb een goede reis mijn lief. Het gaat immers over afscheid nemen. Over de Onvermijdelijkheid daarvan. Over ‘’met spijt in het hart’’.

Ik moet denken aan een boek dat ik 20 jaar geleden ontving. Met de titel ‘’Een gat in de natuur’’ over diersoorten die reeds zijn uitgestorven. Ze laten een leegte achter die niet meer kan worden opgevuld.

En het verhaal van de Amerikaanse trekduif is het meest intrigerend. De trefduif staat namelijk bekend als de talrijkste vogelsoort die ooit leefde. Hij vloog in enorme zwermen die het luchtruim verduisterden over de vlaktes van Noord Amerika. De overvloed werd zo oneindig geacht dat de kolonisten in de 19de eeuw ze zonder na te denken doodden. De laatste trefkduif strief op 1 september 1914 in de dierentuin van Cincenatti. Onmiskenbaar door de invloed van de mens.

En daarmee was het stuk en de avond naast genieten van fantastische muziek ook een wake-up call voor ons allemaal om te ijveren voor behoud van biodiversiteit. En ik ben er van overtuigt veranderingen die nodig zijn het best via de kunst kunnen worden benadert. Dat komt op heel ander niveau binnen. En beklijft daarmee beter.

De visie van de stichting SBI steunt op 4 pijlers. Kunst en Cultuur is er daar een van. Daarnaast gaat het bij ons over arbeidsverhoudingen, dialoog en duurzaamheid. Maar die pijlers zijn niet los verkrijgbaar. Het dus nooit om kunst op zich zelf. En dat bewijst het programma voor vanavond maar weer.

Wim Oolbekkink